Yazan: Fatma Sulhiye Hoşgör

 

 

 

Belki de asırlık şu tasa,

Dayanmasam sendelerdim.

Neden her taraf bulutlu,

Nedir bu sis bu duman,

Gözlerim dolu dolu.

Gözlerimden akan iki damla,

Siliyor bu bulutu.

Birden karşıdan kalkan,

Geminin sesi beni kendime getiriyor.

İşte sallanan eller,

Yaşaran gözler,

Ayrılan gönüller,

Boğazıma düğümlenen hıçkırık,

Beni boğuyor.

Yılların ağırlığını

Daha da hissettiriyor.

Deniz sakin,

Güneş parlak,

Karşı kıyıyı seçebiliyorum.

Lakin,

Kalmamış buraların eski güzelliği,

Her seferinde,

Bu güzelliği,

Yaşamak için geliyorum,

Bir mermer gibi,

Hissetmeden dönüyorum.